غیبت و حضور

دوشنبه گذشته (24 فروردین88)، دکتر گیویان نکته جالبی را مطرح کردند که درخور اندیشیدن بسیار است:

"در بسیاری موارد غیبت خود، خلق معنا می کند."  

این مفهوم چندان ناآشنا نیست و در فرهنگ ما مضامین عرفانی، عاشقانه، دینی و... آفریده است. حافظ می گوید:

از دست غیبت تو شکایت نمی کنم / تا نیست غیبتی نبود لذت حضور

یعنی معنای حضور در گرو غیبت است و اگر غیبت نبود چه بسا حضور مفهوم و لذت خود را از دست می‌داد. فکر می‌کنم... ببخشید فکر نمی‌کنم بلکه واقعیت این است که این مبحث بسیار گسترده است و من قصد پرداختن به آن را ندارم. فقط با توجه به موضوع درس و کلاس که تحلیل انواع پیام های ارتباطی به ویژه آگهی‌ها و تبلیغات است، به آگهی تبلیغاتی جالبی برخوردم که این مفهوم را با ذکاوت و ظرافت خاصی به کار گرفته بود؛  آگهی تبلیغاتی خطوط هوایی KLM هلند: شما قضاوت کنید، ما -که باید این مفهوم با گوشت و خون‌مان آمیخته باشد- تا به حال این‌‌چنین زیرکانه که انسان غربی پوزیتیویست از این مفهوم انتزاعی استفاده کرده است، آن را به کار گرفته‌ایم؟