برای اولین بار در تاریخ ایران

 88/5/25

 احمدی نژاد عزیز یک بار دیگر با رفتاری غیر قابل پیش‌بینی همه را مبهوت کرد: حداقل 3وزیر زن در دولت  دهم.

نمی‌خواهم لذت و شیرینی این موفقیت بزرگ - حتی بزرگ‌تر از پیروزی 22خرداد- را با بررسی و تحلیل رفتارهای انتخاباتی نامزدهای دیگر تلخ کنم. استفاده‌های ابزاری از زنان در جایگاه‌های مختلف مثل قربانی، بانوی اول (یعنی بالا ترین جایگاهی که یک زن می‌تواند به آن دست یابد در کنار شوهر و به واسطه اوست) و... در این دوره‌ی پر فراز و نشیب اما بسیار تعیین کننده از تاریخ ایران بر زخم‌های تاریخی وارد بر پیکر زنانگی افزود.

در این میان احمدی نژاد بی‌توجه به فریب‌ها و ریاکاری‌های متداول در چنین موقعیت‌هایی- که هر سیاست‌مداری آن را نه تنها مجاز که ضروری می‌داند- فقط با اتکا به خداوند مثل همیشه رفتار خداپسندانه را در پیش گرفت و برای رسیدن به هدفش که برخلاف بقیه نامزدها، خدمت بود نه قدرت، هیچ کس و هیچ چیز را وسیله قرار نداد. 

اما هم اکنون، بعد از انتخابات، بعد از تنفیذ و بعد از تحلیف، یگانه ساختارشکن ایران پس از انقلاب، که هر دم دوست و دشمن، ایرانی و غیر ایرانی، زن ومرد را با رفتاری غیر منتظره و در عین حال حساب شده مبهوت می‌کند، عدالت محوری خود را – همچنان که در برخورد با مظلومان فلسطین و مظلومان و محرومان ایران زمین که  حقوق‌شان برای پر شدن حساب‌های هاشمی‌ها و خاتمی‌ها و...  لگدمال شد و حالا دیگر بدبخت‌بیچاره، عامی، بی‌سواد، جنوب‌شهری ودهاتی محسوب می‌شوند بارها نشان داده بود- اینبار نسبت به زنان، این مظلومان همیشه‌ی تاریخ، به نمایش گذاشت.

می‌دانم این رفتار مثل همیشه به مذاق عده‌ای زیاده‌خواه دروغگو و فریبکار خوش نخواهد آمد هرچند از جنس زنان باشند. از یک طرف کسانی که زن و حقوقش را وسیله‌ی پیشبرد اهداف سیاسی‌اشان قرار داده‌اند و در عمل بر خلاف ادعا پشیزی برای زنان ارزش قائل نیستند؛ و از طرف دیگر متحجران و به ظاهر دین مدارانی که هیچ از اسلام و حقیقتش بو نبرده‌اند و فقط نام آن را به دنبال می‌کشند و مایه‌ی بد نامی آنند.

اما آن‌چه باید می‌شد، شد: وزیر زن در دولت  عدالت‌محور احمدی‌نژاد. برای من و امثال من  حتی یک وزیر زن هم پیروزی بزرگی محسوب می‌شود از دو جهت: اول اینکه این رفتار احمدی‌نژاد تابوی حضور زنان در مدیریت‌های کلان را شکست. چیزی که نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای مدعی در زمینه‌ی حقوق زنان هنوز پذیرفته شده نیست و شاهد این مدعا اعتراض‌های پیاپی دولتمردان کشورهای اروپایی به زاپاترو ، نخست‌وزیر فعلی اسپانیا به دلیل غلبه‌ی تعداد وزیران زن به وزیران مرد در کابینه‌اش، حضور تنها یک وزیر زن در دولت ٱمریکا، مخالفت موفقیت‌آمیز دولتمردان ژاپن با برگزیدن دختر امپراطور به عنوان ولیعهدو... است. دوم اینکه یک‌بار دیگر به انتخاب خودم بالیدم و این‌بار نه به عنوان یک ایرانی آزاده و مسلمان که به عنوان یک زن به شدت مدافع حقوق زنان.  

یکی از دوستان پیشین که بعد از انتخابات به دشمن تبدیل شد!!! نمی‌دانم بر چه مبنایی به این کشف نائل شده بود که احمدی‌نژاد ضد زن است(چیزی که هیچ‌وقت نپذیرفتم حتی وقتی لایحه‌ی ننگین حمایت از خانواده را الهام به دولت تحمیل کرد و در جلسه‌ای در غیاب احمدی‌نژاد به تصویب رساند و راهی مجلس کرد.از‌آن‌جا که احمدی‌نژاد شجاع وامدار هیچکس نیست، کنار گذاشتن الهام از دولت کاملا قابل انتظار است.) جالب اینکه او که خود مرد است به شدت نگاه توهین‌آمیز و متحجرانه‌ای به زن دارد ودر کلاس‌های درس بر سر این مسئله جر و بحث‌های زیادی بین ما درگرفته بود. اما در مدت تبلیغات انتخاباتی سعی می‌کرد این‌گونه القا کند که هم خودش وهم کاندیدای محبوبش موسوی، بسیار به حقوق زنان احترام می‌گذارند و بعد از مدتی فهمیدم یکی از حقوق زن این است که در انظار دست در دست شوهر داشته باشد(عجب حق بزرگی! خوب شد از آن باخبر شدم تا در آینده نگذارم حقم پایمال شود!!!)

احمدی‌نژاد برای دولت نهم هم 6 وزیر زن در نظر گرفته بود که با فشارهای زیاد مخالفان ازبه اصطلاح اصلاح‌طلب گرفته تا به اصطلاح اصولگرا مجبور به انصراف شد و باید به او حق داد چون در دوره‌ی نهم پایگاه مردمی او به محکمی پایگاه فعلی‌اش نبود و در نتیجه نمی‌توانست تمام خواسته‌های خود را عملی کند.

احمدی‌نژاد با این کار دهان شایعه‌سازانی که سعی می‌کنند ذهن بسیاری از مردم و به ویژه زنان را دچار تشویش کنند بست؛ به تازگی تعدادی از دوستان من که آن‌ها نیز مانند هر زن دیگری نگران هویت و حقوق خود هستند، شنیده بودند که یکی از برنامه‌های آموزش و پرورش پایین آوردن سطح علمی کتاب‌های درسی دختران نسبت به پسران است. از آن‌جا که خانواده ‌و بسیاری از دوستان من همگی فرهنگی هستند و در رده‌های مختلف آموزش و پرورش حضور دارند مطمئن شدم که این شایعه‌ای بیش نیست وهیچ تغییری مربوط به جنسیت در برنامه‌ی کار آموزش و پرورش وجود ندارد بلکه تغییرات کلی و در جهت ارتقای سطح آموزش است.حالا با این انتخاب رئیس جمهور، هر انسان عاقلی با یک حساب دو دو تا چهار تا به این نتیجه می‌رسد که تنها رئیس جمهوری که حضور زنان در عرصه‌ی مهم مدیریت‌های کلان و وزارت را برای اولین بار در ایران باب کرد اگر به بالاتر بردن سطح علمی دختران نسبت به پسران نیاندیشد به برابر بودن آن اکتفا خواهد کرد!

آقای دکتر احمدی نژاد، رئیس جمهور محبوب و گرانقدر من! یک‌بار دیگر من و دیگر حامیانت را سرافراز و دلشاد کردی. درود بر تو که بدون وسیله قرار دادن زنان برای تبلیغ، بعد از به دست آوردن جایگاهی که به راستی شایسته‌اش هستی، دری را به سوی آنان گشودی که هیچکس دیگر حاضر نشده بود بگشاید. درود بر تو فرزند خمینی.